آزمایشگاه پیوند

Carcinoembryonic antigen (CEA)

کاربرد
اطلاعات بالینی
مقادیر نرمال
تفسیر
هشدار ها
رفرانس ها

پایش سرطان روده بزرگ و سرطان های دیگر مانند سرطان تیروئید مدولار.
ممکن است در ارزیابی اثربخشی شیمی درمانی یا پرتودرمانی مفید باشد.
این آزمایش برای غربالگری جمعیت عمومی در مورد سرطان های تشخیص داده نشده مفید نیست.

آنتی ژن کارسینوآمبریونیک (CEA) گلیکوپروتئینی است که به طور معمول در اپیتلیوم آنتودرمال جنینی یافت می شود.
افزایش سطح آن ممکن است در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ یا بدخیمی های دیگر از جمله سرطان مدولاری تیروئید و پستان ، دستگاه گوارش ، کبد ، ریه ، تخمدان ، لوزالمعده و سرطان پروستات دیده شود.
پایش سریالی CEA باید از قبل از درمان برای تأیید کاهش غلظت پس از درمان و ایجاد پایه ای برای ارزیابی عود احتمالی آغاز شود. به طور کلی طی 1 تا 4 ماه پس از برداشتن بافت سرطانی ، سطح آن به حالت طبیعی برمی گردد.

بسته به نوع کیت و روش انجام آزمایش مقادیر مرجع می تواند متفاوت باشد:
در افراد غیر سیگاری : کمتر مساوی 3 نانوگرم بر میلی لیتر
برخی از افراد سیگاری ممکن است CEA بالا داشته باشند ، معمولا : < 5.0 ng/mL
نشانگرهای سرمی برای بدخیمی خاص نیستند و مقادیر ممکن است براساس روش متفاوت باشد.

غلظت آنتی ژن کارسینوآمبریونیک (CEA) به شدت افزایش یافته (> 20 نانوگرم در میلی لیتر) در بیمار با علائم کاملا منطبق، وجود سرطان را نشان می دهد و متاستاز را مطرح می کند.
اکثر افراد سالم (97٪) مقادیر کم یا مساوی 3.0 نانوگرم در میلی لیتر دارند.
پس از برداشتن تومور روده بزرگ ، غلظت سرمی CEA باید ظرف 6 هفته به حالت طبیعی برگردد ، مگر اینکه تومور باقیمانده وجود داشته باشد.
افزایش مقادیر آزمایش با گذشت زمان در بیمار با سابقه سرطان ، عود تومور را نشان می دهد.

غلظت آنتی ژن کارسینوآمبریونیک (CEA) در سرم نباید برای غربالگری افراد بدون علامت برای بیماری نئوپلاستی استفاده شود و اثر تشخیصی اندازه گیری های CEA در گروه های پر خطر مشخص نشده است.
مقادیر تک اندازه گیری CEA نسبت به تغییرات ارزیابی شده در طول زمان کمتر مفید است.
مقادیر CEA وابسته به روش است. بنابراین ، باید از همین روش برای پایش سریالی بیماران استفاده شود.
سطح CEA سرم را به عنوان شواهد مطلق وجود یا عدم وجود بیماری بدخیم تفسیر نکنید. از CEA سرم همراه با اطلاعات حاصل از ارزیابی بالینی بیمار و سایر روشهای تشخیصی استفاده کنید
برخی از بیمارانی که در معرض آنتی ژن های حیوانی قرار گرفته اند ، یا در محیط زیست یا به عنوان بخشی از روش های درمانی یا تصویربرداری ، ممکن است آنتی بادی های ضد حیوانی در گردش خون داشته باشند. این آنتی بادی ها ممکن است با ریئیجنت هایی که در روش اندازه گیری مورد استفاده قرار می گیرند، تداخل کنند و نتایج غیر قابل اطمینان ایجاد نمایند.

1. Sturgeon C: Tumor markers. In: Rifai N, Horvath AR, Wittwer CT, eds: Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 6th ed. Elsevier; 2018:436-478
2. Locker, GY, Hamilton S, Harris J, et al: ASCO 2006 update of recommendations for the use of tumor markers in gastrointestinal cancer. J Clin Oncol. 2006;24:5313-5327
3. Moertel CG, Fleming TR, Macdonald JS, et al: An evaluation of the carcinoembryonic antigen (CEA) test for monitoring patients with resected colon cancer. JAMA. 1993;270:943-947