براساس نتایج به دست آمده از مطالعات انجام شده در دانشگاه منچستر در انگلستان دانشمندان نشان داده اند که با استفاده از انجام یک آزمایش سریع غیرتهاجمی و به کمک نمونه گیری پوستی بوسیله سوآپ می توان بیماری پارکینسون را تشخیص داد.
در این آزمایش از چربی سطح پوست(Sebum) بوسیله Swab نمونه برداری انجام می شود. دانشمندان برای انجام مطالعه از Swab هایی از جنس کتان استفاده کردند و متوجه شدند که حدود 500 نوع ترکیب در Sebum وجود دارد که بین افراد سالم و مبتلا به پارکینسون تفاوت دارند. هر چند که در حال حاضر این تست در کلینیک مورد استفاده قرار نمی گیرد، امّا یافته ها می تواند نوید بخش این باشد که بتوان از نتایج این تحقیقات جهت تشخیص سریع بیماران مبتلا به پارکینسون استفاده کرد.
در حال حاضر آزمایش اختصاصی و واحد برای تشخیص بیماری پارکینسون وجود ندارد و معمولاً بیماری بر اساس تاریخچه بیمار و هم چنین انجام بررسی های نورولوژیک وسیع تشخیص داده می شود.
هم چنین تعدادی از بیماری های دیگر نیز می توانند علائمی مشابه به پارکینسون از خود بروز دهند درحالیکه درمان های متفاوتی می توانند داشته باشند. بنابراین وجود یک تست دقیق که قابلیت شناسایی بیماری پارکینسون را داشته باشد بسیار حائز اهمیت است.
بیماران مبتلا به پارکینسون اغلب با مشکلات پوستی مواجه هستند و برخی از آنها ممکن است پوست چرب یا فلس مانند داشته باشند که با خارش و التهاب همراه است. دانشمندان حدس می زدند که این تغییرات در چربی سطح پوست ممکن است در افتراق افراد مبتلا به پارکینسون و افراد غیرمبتلا مفید باشد.
ایدۀ آزمایش چربی پوست برای بررسی تغییرات در بیماری پارکینسون برای اولین بار توسط یک پرستار بازنشسته به نام Milne ارائه گردید. او متوجه شده بود که بوی بدن همسرش قبل و بعد از تشخیص پارکینسون با هم تفاوت دارد. برای پی بردن به دلیل تفاوت مطرح شده توسط Milne، دانشمندان از یک روش Mass spectrometry (MS) (روشی که قادر به جداسازی ترکیبات براساس وزن و بار الکتریکی می باشند) کمک گرفتند.
برای انجام این آزمایش ابتدا به کمک Swab کتانی از پوست ناحیه پشت بدن بیمار نمونه گیری انجام شد و Sebum به یک فیلتر کاغذی منتقل گردید و با استفاده از یک ماده حلال و از طریق ولتاژ الکتریکی ترکیبات موجود در Sebum به دستگاه Mass spectrometry منتقل گردید.
مطالعه برروی 150 فرد شامل 79 فرد مبتلا به پارکینسون با متوسط سن 68.8 و 71 فرد طبیعی با میانگین سنی 63.6 انجام گردید.
وقتی که دانشمندان ترکیبات موجود در Sebum افراد مبتلا به پارکینسون و افراد طبیعی را مقایسه کردند متوجه شدند که 500 نوع ترکیب وجود دارد که از لحاظ مقدار در Sebum این دو گروه کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند. هم چنین برخی از ترکیبات فقط در Sebum افراد مبتلا به پارکینسون وجود داشت و در Sebum افراد طبیعی قابل تشخیص نبود. دو گروه از لیپیدها شامل تری گلیسریدها و دی گلیسریدها در Sebum افراد مبتلا به پارکینسون در مقایسه با افراد طبیعی مقادیر بسیار بالایی داشتند.
دانشمندان بر این باورند که استفاده از این آزمایش می تواند باعث پیشرفت روش های تشخیصی و مدیریت درمان بیماری پارکینسون شود. آنها درحال برنامه ریزی برای توسعه و تأیید روش مورد نظر و هم چنین ارائه آن به بازار جهت تشخیص سریع بیماری پارکینسون می باشند.
منبع:
Depanjan Sarkar, Eleanor Sinclair, et al. Paper Spray Ionization Ion Mobility Mass Spectrometry of Sebum Classifies Biomarker Classes for the Diagnosis of Parkinson’s Disease. Journal of the American Chemical Society. Au 2022, 2, 9, 2013–2022.