آزمایشگاه پیوند

Cytomegalo Virus (CMV) Antibodies , IgM , Serum

کاربرد
اطلاعات بالینی
مقادیر طبیعی
تفسیر نتایج
هشدارها
منابع

کاربرد :
کمک به تشخیص عفونت حاد با ویروس سایتومگال (CMV)

روش انجام آزمایش :
Chemi Luminescent Immuno Assay (CLIA)

نمونه مورد نیاز :
سرم

اطلاعات بالینی :
ویروس سایتومگال (CMV) عضوی از خانواده ویروس های هرپس می باشد و معمولا باعث ایجاد عفونت های بدون علامت می شود اما می تواند بعد از ایجاد عفونت بصورت مخفی در بدن بیماران (بصورت اولیه در سلول های مشتق شده از مغزاستخوان) باقی بماند. عفونت اولیه با CMV در افرادیکه دارای ایمنی طبیعی هستند ممکن است بصورت سندرم های مشابه منونوکلئوز عفونی (مانند عفونت اولیه با ویروس اپشتین بار (EBV)) همراه با علائمی مانند تب و بزرگی غدد لنفاوی باشد.
CMV یک عامل شناخته شده در مرگ و میر افراد دریافت کننده پیوند، افراد مبتلا به AIDS و سایر بیماران با نقص سیستم ایمنی به شمار می رود. عفونت در این افراد ممکن است باعث درگیری و از کارافتادگی بافت های مختلف بدن شود.
CMV هم چنین می تواند از طریق مادرزادی باعث ایجاد بیماری در نوزادان تازه متولد شده شود. این ویروس جزء دسته TORCH به حساب می آید که اعضای این دسته شامل
Toxoplasma
Other infections including Syphilis
Rubella
CMV
Herpes simplex virus
می باشند.
احتمال حضور آنتی بادی CMV در سرم با افزایش سن افزایش می یابد. براساس مطالعات انجام شده تا حدود %36 افراد بین 6 تا 11 سال و بیش از 90 درصد افراد بالغ با سن بالای 80 سال آنتی بادی CMV در سرم خود دارند.

مقادیر طبیعی :
Nonreactive : < 0.85
Borderline :≥ 0.85 - < 1.0
Reactive : ≥ 1.0
مقادیر طبیعی بر اساس نوع کیت و روش مورد استفاده ممکن است متفاوت باشد.

تفسیر نتایج :
نتایج منفی برای آنتی بادی IgM علیه CMV نشان می دهد که بیمار عفونت فعال و اخیر با ویروس CMV نداشته است. هرچند که نتیجه منفی برایIgM CMV نمی تواند عفونت اولیه با CMV را رد کند.
مطالعات نشان داده است که CMV IgM در نمونه خون بندناف نوزادانی که در هفته اول تولد علائم عفونت CMV را نشان داده اند در 10-30 درصد موارد غیرقابل تشخیص می باشد.
بعلاوه ، تا 23% زنان باردار با عفونت اولیه CMV تا 8 هفته پس از عفونت، IgM قابل شناسایی علیه CMV در سرم خود نشان نمی دهند.
نتایج مثبت برای CMV IgM نشان دهنده عفونت اخیر با ویروس CMV می باشد که می تواند بصورت اولیه، عفونت مجدد و یا فعال شدن مجدد ویروس باشد.
پاسخ آنتی بادی از جنس IgM در CMV ثانویه (فعال شدن مجدد ویروس در بدن)، در برخی افراد مبتلا به منونوکلئوز CMV ، در برخی از زنان باردار و در بیمارانی که پیوند قلب و کلیه انجام داده اند، مشاهده شده است. سطوح آنتی بادی در بیمارانی که پیوند شده اند در موارد عفونت ثانویه در مقایسه با عفونت اولیه ممکن است پایینتر باشد.
مقادیر حد آستانه برایIgM CMV ممکن است در فاز حاد بیماری و یا به دلیل واکنش های غیراختصاصی دیده شود.

هشدارها :
نمونه گیری در اوایل فاز حاد بیماری ممکن است باعث جواب منفی کاذب شود.
بیمارانی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند به دلیل عدم توانایی سیستم ایمنی در تولید آنتی بادی ممکن است تشخیص آنتی بادی IgM در آنها با تأخیر صورت بگیرد. بنابراین نتایج منفی در آنها نمی تواند عفونت اخیر با ویروس CMV را رد کند.
آزمایش CMV IgM به تنهایی نباید برای تشخیص عفونت با ویروس CMV مورد استفاده قرار بگیرد. نتایج این آزمایش بایستی در کنار علائم بالینی، تاریخچه بیمار و سایر یافته های آزمایشگاهی تفسیر شود.
کمپلکس های ایمنی و یا سایر تجمعات ایمونوگلوبولین موجود در نمونه های بیماران ممکن است باعث افزایش واکنش های غیراختصاصی و نتایج مثبت کاذب شود.
احتمال واکنش متقاطع در تست CMV IgM با نمونه هایی که از لحاظ آنتی بادی IgM علیه Capsid ویروس EBV و یا Parvovirus B19 مثبت هستند، وجود دارد.

منابع :
1. Soderberg-Naucler C, Fish NK, Nelson JA: Reactivation of latent human cytomegalovirus by allogeneic stimulation of blood cells from healthy donors. Cell. 1997 Oct 3;91(1):119-126.

2. Bruminhent J, Thongprayoon C, Dierkhising RA, Kremers WK, Theel ES, Razonable RR: Risk factors for cytomegalovirus reactivation after liver transplantation: can pre-transplant cytomegalovirus antibody titers predict outcome? Liver Transpl. 2015;21(4):539-546.

3. Dioverti MV, Razonable RR: Cytomegalovirus. Microbiol Spectr. 2016;4(4).

4. Staras SA, Dollard SC, Radford KW, Flanders WD, Pass RF, Cannon MJ: Seroprevalence of cytomegalovirus infection in the United States, 1998-1994. Clin Infect Dis. 2006;43(9):1143.