آزمایشگاه پیوند

Myoglobin , Serum

کاربرد
اطلاعات بالینی
تفسیر نتایج
هشدارها
منابع

کاربرد:
ارزیابی آسیب های عضلانی
روش انجام آزمایش:
Electrochemiluminescence (ECL)

نمونه مورد نیاز:
سرم

میوگلوبین (Myoglobin) یک پروتئین حاوی هِم (Heme) می باشد که در عضلات صاف و اسکلتی وجود دارد. میزان سرمی این پروتئین بیانگر میزان تعادل بین آزاد شدن این پروتئین از عضلات به گردش خون و پاکسازی آن از طریق کلیه می باشد.
در گذشته میوگلوبین سرم به عنوان یک نشانه حساس اولیه برای تشخیص آسیب حاد قلبی مورد استفاده قرار می گرفت.
اگرچه اخیراً مطالعات نشان می دهد که مارکرهای جدیدتر مانند Troponin در تشخیص زود هنگام آسیب های حاد میوکارد نسبت به میوگلوبین دارای ارجحیت هستند.
افزایش میوگلوبین در سرم در مواردی مانند آسیب های عضلانی، پس از فرآیند احیاء قلبی، میوپاتی، آسیب حاد قلبی، شوک، فعالیت شدید بدنی و کاهش دفع ادرار در نارسایی های کلیوی، مشاهده می شود.
در پدیده رابدومیولیز (تجزیه عضلات اسکلتی) افزایش بسیار شدید این پروتئین در سرم مشاهده می شود.
افزایش بیش از حد میوگلوبین در سرم باعث ورود این پروتئین به ادرار شده و می تواند سبب نارسایی کلیه ها شود.
مقادیر طبیعی:
مقادیر طبیعی ممکن است براساس روش ها و کیت های مورد استفاده در آزمایشگاه های مختلف متفاوت باشد ولی به طور معمول مقادیر کمتر از 90 میکروگرم در لیتر به عنوان طبیعی در نظر گرفته می شود.(≤ 90 µg/L ).

افزایش میوگلوبین در سرم نشانه ای از آسیب حاد عضلات می باشد.

افزایش میوگلوبین برای سکته های قلبی اختصاصی نمی باشد و در مواردیکه نارسایی کلیه، رابدومیولیز، ترومای وسیع، گرفتگی عروق محیطی، و تشنج وجود دارد، ارزیابی این پروتئین برای تشخیص سکته های قلبی فاقد ارزش می باشد.
افزایش سطح سرمی میوگلوبین در نارسایی کلیوی مشاهده می شود.
در موارد نادری از اختلالات گاماپاتی، بویژه از نوع IgM نتایج غیرقابل اعتماد است.
نتایج در سرم های هایپرلیپمیک غیرقابل اعتماد است و سرم هایی که با التراسانتریفیوژ شفاف شده اند نبایستی جهت این آزمایش استفاده شوند.

1. Lamb EJ, Jones GRD: Kidney functions tests. In: Rifai N, Horvath AR, Wittwer CT, eds. Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 6th ed. Elsevier; 2018:489.
2. Cappenllini MD, Lo SF, Swinkels DW. Hemoglobin, iron, bilirubin. In: Rifai N, Horvath AR, Wittwer CT, eds. Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 6th ed. Elsevier; 2018:747.
3. Varki AP, Roby DS, Watts H, Zatuchni J: Serum myoglobin in acute myocardial infarction: a clinical study and review of the literature. Am Heart J. 1978;96:680-688.
4. Kallner A, Sylven C, Brodin U, et al: Early diagnosis of acute myocardial infarction. A comparison between chemical predictors. Scand J Clin Lab Invest. 1989;49:633-639.