آزمایشگاه پیوند

Free thyroxine index (شاخص تیروکسین آزاد , FTI)

کاربرد
اطلاعات بالینی
مقادیر نرمال
تفسیر
هشدار ها
رفرانس ها

تخمین میزان تیروکسین آزاد در گردش (شاخص تیروکسین آزاد) با استفاده از کل تیروکسین و ظرفیت اتصال تیروئید (جذب T).

تعیین غلظت کل تیروکسین (T4) در تشخیص آزمایشگاهی برای تمایز بین شرایط یوتیروئید ، پرکاری تیروئید و کم کاری تیروئید از اهمیت برخوردار است.از انجا که بخش عمده ای از T4 تام به پروتئین های انتقال دهنده متصل شده است (گلوبولین متصل شونده به تیروکسین: TBG ، پرآلبومین و آلبومین)،مقدار T4 تام فقط زمانی اطلاعات صحیحی را فراهم می کند که ظرفیت اتصالی تیروکسین )(thyroxine-binding capacity (TBC)( در سرم طبیعی باشد. هورمون های آزاد تیروئید با هورمون های متصل به پروتئین های حامل تعادل دارند.
ازمون TBC یا T-uptake امکان اندازه گیری جایگاه های در دسترس اتصالی تیروکسین را فراهم می کند. تعیین شاخص تیروکسین آزاد (FTI) از مقدار تام T4 و شاخص اتصال تیروکسین (یعنی نتیجه تعیین میزان T-Uptake ) تغییرات پروتئین های حامل هورمون تیروئید و سطح تیروکسین را در نظر می گیرد.
در حالی که T4 کل یک شاخص نسبتاً قابل اعتماد از سطح T4 در حضور پروتئین های متصل کننده طبیعی است ، اما در صورت غیر طبیعی بودن پروتئین های اتصالی ، یک شاخص قابل اعتماد نیست. به عنوان مثال ، افزایش پروتئین های متصل شونده به تیروکسین ممکن است باعث افزایش سطح T4 تام، با وجود سطح طبیعی T4 آزاد و عملکرد طبیعی تیروئید شود.
نتایج توسط داروها یا شرایط جسمی که سطح TBG بیمار را تغییر می دهد تغییر می کند ، همچنین داروهایی که با T4 و T3 درون زا برای محل های اتصال پروتئین رقابت می کنند ، می تواند نتایج را تغییر دهد.
اندازه گیری مستقیم تیروکسین آزاد (Free T4 سرمی با روش ایمنی سنجی) در اکثر شرایط بالینی جایگزین آزمایش FTI شده است

بسته به نوع کیت و روش انجام آزمایش مقادیر مرجع ممکن است متفاوت باشد.
ظرفیت اتصالی تیروکسین :
0 تا 19 سال : 0.8 – 1.2 TBI
بزرگتر و مساوی 20 سال : 0.8 – 1.3 TBI
شاخص تیروکسین آزاد :
0 تا 5 روز : 5.1-20.8 mcg/dL
6روز تا 2 ماه : 5.5-18.0 mcg/dL
3 تا 11 ماه : 5.7-16.8 mcg/dL
1 تا 5 سال : 5.9-15.0 mcg/dL
6 تا 10 سال : 6.0-13.9 mcg/dL
11 تا 19 سال : 5.9-13.2 mcg/dL
بزرگتر و مساوی 20 سال : 4.8-12.7 mcg/dL

این آزمایش را نمی توان در بیمارانی که تحت درمان با عوامل کاهنده لیپید حاوی D-T4 هستند ، استفاده کرد. اگر قرار است عملکرد تیروئید در چنین بیمارانی بررسی شود ، ابتدا باید درمان برای مدت 4 تا 6 هفته قطع شود تا وضعیت فیزیولوژیکی دوباره برقرار شود.
اتوآنتی بادی ها بر علیه هورمون های تیروئید می تواند در آزمایش تداخل ایجاد کند.
به عنوان مثال ، ناهنجاری های اتصالی پروتئین که با هیپرتیروکسینمی دیس آلبومینمیک خانوادگی مشاهده می شود ، ممکن است مقادیری ایجاد کند که اگرچه مشخصه شرایط است ، اما از نتایج مورد انتظار منحرف می شود.

1. Whitley RJ, Meikle AW, Watts NB: Thyroid function. In: Burtis CA, Ashwood, ER, eds. Tietz Fundamentals of Clinical Chemistry. 4th ed. WB Saunders Company; 1996:pp 645-646
2. Wilson JD, Foster DW, Kronenburg MD, et al: Williams Textbook of Endocrinology. 9th ed. WB Saunders Company; 1998:407-477
3. Freedman DB, Halsall D, Marshall WJ, Ellervik C: Thyroid disorders. In: Rifai N, Horvath AR, Wittwer CT, eds. Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 6th ed. Elsevier; 2018; 1572-1616
4. Ross DS, Burch HB, Cooper DS, et al: 2016 American Thyroid Association guidelines for diagnosis and management of hyperthyroidism and other causes of thyrotoxicosis. Thyroid. 2016 Oct 26(10):1343-1421
5. Persani L, Cangiano B, Bonomi M: The diagnosis and management of central hypothyroidism in 2018. Endocr Connect. 2019 Feb;8(2):R44–R54. doi: 10.1530/EC-18-0515